جمع روحانیون و روشنفکران - بخش دوم

جمع روحانیون و روشنفکران

بخش دوم

     از جمله سؤالاتی که در رابطه با بحث روحانیت و روشنفکری می‌توان مطرح کرد اینست که به لحاظ "جامعه‌شناسی معرفت" اصولا چه عواملی - اعم از ساختاری و غیرساختاری (عاملیتی) - باعث می‌شوند تا بدوا از میان اعضای یک جامعه برخی به روحانیت بگروند و به اصطلاح روحانی گردند و برخی دگر به روشنفکری رو کنند و به اصطلاح روشنگر گردند؟ 

     اگر که فرض‌ اول و آخرمان بر این باشد که این هر دو - هم روحانی و هم روشنفکر روشنگر - حقیقتا در پی خدمت به خلق خود هستند چرا و چطور می‌شود که علی‌العموم یکی (روحانی) حافظ سنت از آب در می‌آید و سنت‌گرایی را مفید خلق می‌داند و دیگری (روشنفکر) طالب تغییر می‌گردد و تغییر و تجددگرایی را؟ 

     اصلا چه ملازمتی میان روحانیت و سنت‌گرایی از یکسو و روشنفکری و تجددگرایی از سوی دیگر است؟ این گریزها و گرایش‌ها از چیست؟ چرا و چگونه گرایش روحانیت به تجددگرایی و روشنفکر به سنت‌گرایی امری، اگر نه محال، دستکم نامعمول می‌نماید؟ براستی چه مؤلفه‌های ناسازگاری در میان است که عملا مانع رواج این گونه‌های معرفتی در جامعه می‌شود؟ ...

ادامه در بخش بعد ...

@Hossein_Shiran
https://t.me/orientalsociology